توضیح عارف ربیعیان درباره رابطه بردباری با سخت‌کوشی
سخت‌کوشی روحِ واحد در جسم همه‌ی موفقیت‌هاست. چندین و چند نقل قول از بزرگان عرصه‌های علمی در مورد سخت‌کوشی شنیده و خوانده‌ایم؛ اما چرا سخت‌کوشی تا این اندازه مهم است؟ جادوی حیرت‌انگیز سخت‌کوشی چیست؟
سخت‌کوشی به دلیل تعهد و علاقه‌‌ای که به فعالیتِ در حال انجام به وجود می‌آورد عنصر حیاتیِ موفقیت‌های ماست. بدون سخت‌کوشی باید دنیای شیمی آلی را بدون کربن تصور کنیم.
آیا زمانی که در حال پیگیری سخت‌کوشانه‌ی اهدافمان هستیم همه‌ی اتفاقات پیرامون در بهترین و نتیجه‌بخش‌ترین حالت ممکن دنبال می‌شود؟ آیا با تکیه بر سخت‌کوشی از نقد و بررسی نتایج کارهای‌مان بی‌نیاز می‌شویم؟ سخت‌کوش بودن در دید مثبت به دنیای اطرافمان بی‌تأثیر است؟
این سؤالات را با چند لحظه تفکر در مورد فعالیتی که به‌وضوح سخت‌کوشی خود را در آن به خاطر می‌آورید پاسخ بدهید.
سخت‌کوشی در پیشبرد اهداف، همیشه به یک ترکیب طلایی نیازمند است؛ ترکیب جذابی که اجزای آن را «استقامت، صبر و مثبت‌اندیشی» می‌سازند. واقعیتی که همیشه باید آن را به خود متذکر شوید این است که بدون استقامت نمی‌توانید به مراحل بالاتر فعالیت‌های‌تان بیندیشید یا نمی‌توانید نسبت به تداوم نتیجه‌ی سودمندی که از یک فعالیت سخت‌کوشانه گرفته‌اید امیدوار باشید. استقامت، هنرِ پافشاریِ اصولی است. پافشاری بر روی چیزی که از قبل به عنوان راه‌حل دست‌یابی به اهداف انتخاب شده است؛ اما باید همیشه دقت کنیم که آن‌چه در حال پیگیری مصرانه‌ی آن هستیم تا چه اندازه بر هدف و برنامه‌ریزی اولیه منطبق است.
بردباری شما یک معیار اساسی برای این است که به خودتان اثبات کنید که تا چه مرحله‌ای توان تحمل پافشاری در برابر عوامل نامطلوب را دارید. بدون تحمل شرایط نامطلوب که به عدم تلاش برای یافتن راه‌حل منتهی می‌شود، نباید پایان زیبایی برای داستان موفقیت تصور کنیم. تفکر برنده از افراد، برنده می‌سازد. راه فعالیت‌های سخت‌کوشانه مملو از عوامل نامطلوبی است که در شرایط عادی بازدهی کارهای شما را کم می‌کنند؛ اما ذهن‌هایی که آماده‌ی پرداختن به نقاط قوت و نکات مثبت هستند کار ساده‌تری برای یافتن راه‌حل دارند. گاهی باید برای یافتن برگ‌های برنده کمی به ذهن و قدرت تفکرمان مراجعه کنیم. سخت‌کوشی اکتسابی است و پاسخی برای غیر ممکن‌هایی است که از جهان اطراف سراغ داریم. بدون اجزای این مثلث بااهمیت، سخت‌کوش بودن از معنای واقعی خود فاصله می‌گیرد.